…ja, die heb ik natuurlijk niet zelf uitgevonden. De credits hiervoor gaan naar het Engelstalige kookblog Smitten Kitchen.
Cacio y pepe; wie wel eens in Rome is geweest, heeft ‘t ongetwijfeld geprobeerd. Zo niet: je hebt wat gemist. Subliem in z’n eenvoud is deze pasta met saus van pecorino en zwarte peper. En eh ja, dat is letterlijk alles dat erin zit.
Huh, kan dat lekker zijn?
Ja, dat kan.
Sterker nog, dat smaakt geweldig.
Deze soep komt uit de laatste aanwinst in m’n kookboekencollectie: Gezond Fastfood van Nora French. Eigenlijk zou ik niet zo heel snel meer zo’n boek kopen dat expliciet draait om een bepaalde “gezondheidsfilosofie” – ik ben een klein beetje allergisch voor glutenvrij clean eating-gedoe. Toch wilde ik dit boek graag hebben. Het is vormgegeven door…
Na ruim twee weken heerlijk Aziatisch voedsel (ik kom net terug uit Maleisië!) vond ik het wel weer tijd voor wat anders. Plantaardig voedsel – want hoewel ik gelukkig geen bergen vlees heb gegeten daar in het Verre Oosten, moest ik natuurlijk hier en daar een kip tandoori’tje proeven – én uit een andere hoek…
Ja hoi eh Suus, kook jij ooit nog wel? Nou, niet zo vaak eerlijk gezegd – maar wel vaker dan ik erover blog, hoor. Zo deed ik in juli een challenge met mezelf waarbij ik 30 dagen lang thuis at aan m’n eigen keukentafel. Op Instagram terug te vinden onder de hashtag #denieuwekeukentafel. Inmiddels is…
Een groezelige, uitgeknipte kopie van een krantenknipsel uit 2008 is het, dit recept dat ooit in de Volkskeuken verscheen. Ik bewaar het voorin mijn exemplaar van De studentenkookgids: soep. Net als overigens een uit NRC Next gescheurd recept voor paasbrood van Janneke Vreugdenhil – wat dat op die plek doet, is me een raadsel, maar ik weet het…