Wat is er veel veranderd in korte tijd. Stond ik in mijn studententijd nog graag avond na avond met vrienden achter het fornuis, de laatste maanden is mijn motto: als het maar simpel en lekker is. Als ik na een werkdag thuis kom – meestal zo tussen half zeven en half acht – ben ik moe, gaar en hongerig. Dan wil ik niet meer eindeloos in de keuken staan, maar lekker op de bank hangen met een bord Goed Voedsel.
Een goede pasta carbonara is romig en laat je nog uren zwijmelen van geluk. Juist omdat het zo simpel te bereiden valt, is dit voor mij het ultieme comfort food gerecht. Wat me verraste is dat zelfs met simpele ingrediënten deze pasta nog erg lekker is: geraspte parmezaan uit een zakje, basic spekblokjes en een pasta naar keuze. Go crazy als je daar zin in hebt, maar anders is gewoon goed genoeg.
Vanavond eten we pasta alla norma. Een klassieker uit de Italiaanse keuken, al kwam ik daar pas achter máánden nadat ik het voor het eerst had gemaakt van een AH-receptenkaartje. Dit gerecht is zoals Italiaans eten hoort te zijn: neem een paar pure ingrediënten van goede kwaliteit (tomaat, aubergine, ricotta), combineer ze met wat goede smaakmakers (olijfolie, verse basilicum) en vergezel het geheel van een lekkere pasta.
De combinatie van scherpe basilicum en romige kazen is onovertroffen, en de kleverige gnocchi is wat mij betreft ultiem comfort food.
Dit recept – gebaseerd op een gerecht uit het boek Liefde, lust en pasta van Giulia Melucci – is prima budget-voedsel. Toegegeven, als je gaat koken met wijn kan er natuurlijk weinig meer misgaan (nou ja, behalve misschien wanneer je meer wijn drinkt tijdens het koken dan je in het eten doet), maar dat neemt niet weg dat dit een fijne doordeweekse maaltijd is. Weinig moeite, weinig tijd, erg lekker en ook nog eens betaalbaar. Nice!