Deze soep komt uit de laatste aanwinst in m’n kookboekencollectie: Gezond Fastfood van Nora French. Eigenlijk zou ik niet zo heel snel meer zo’n boek kopen dat expliciet draait om een bepaalde “gezondheidsfilosofie” – ik ben een klein beetje allergisch voor glutenvrij clean eating-gedoe. Toch wilde ik dit boek graag hebben. Het is vormgegeven door…
Een groezelige, uitgeknipte kopie van een krantenknipsel uit 2008 is het, dit recept dat ooit in de Volkskeuken verscheen. Ik bewaar het voorin mijn exemplaar van De studentenkookgids: soep. Net als overigens een uit NRC Next gescheurd recept voor paasbrood van Janneke Vreugdenhil – wat dat op die plek doet, is me een raadsel, maar ik weet het…
Dat mosterdsoep maken niet moeilijk was, had ik al eens gezien toen ik goede vriend en mede-levensgenieter B. zijn soep zag maken. Maar dat het echt zo simpel kan zijn, had ik niet gedacht; dit recept bestaat volledig uit ingredienten die standaard in mijn voorraad zitten, en het is zo smaakvol dat je je achteraf verbaast hoe weinig werk het was.
Als ik een driegangendiner kook voor vrienden, begin ik graag met een lichte soep. Dat is immers een fijne apetizer, zonder dat je maag direct te vol zit. En goed, eerlijk is eerlijk, zo’n pan soep is ook nog eens hartstikke praktisch: niet heel ingewikkeld en bovendien van tevoren te maken. Dan kun je je op de avond zelf tenminste helemaal richten op het hoofdgerecht. ;)
Pompoensoep smaakt voor mij naar vroeger. Ik herinner me de herfstige dagen dat mijn mama in de keuken met een speciale zeef in de weer was om de pompoen gepureerd te krijgen. Gelukkig heb ik nu zelf een staafmixer; dat maakt het een stuk simpeler.