De Ottolenghi-hype is wel zo’n beetje voorbij, las ik laatst ergens. Waar zijn kookboeken Plenty en Plenty More niet aan te slepen waren, valt de verkoop van het nieuwe NOPI tegen. En toeval of niet, ik zie NOPI inderdaad al een paar weken schijnbaar onaangeroerd op de kookboekentafel liggen bij m’n plaatselijke bieb.
Zelf ben ik ook nog niet in de verleiding gekomen het boek mee te nemen. Misschien is het een kwestie van verzadiging: Yotam Ottolenghi voorziet je in zijn vorige kookboeken al van zo’n berg heerlijke, maar gecompliceerde recepten, dat je voorlopig vooral denkt OK IK SNAP HET DIT WAS GENOEG LAAT ME MAAR EVEN. I don’t need more of his recipes, I’ve already got plenty, zeg maar – om er even een flauwe woordgrap in te gooien.
Want dat is het punt met Plenty: alles dat ik uit dat boek heb gemaakt is een succes gebleken, maar je moet er wél even de tijd voor nemen. Op een doordeweekse dag heb ik meestal weinig zin meer om een groentetaart te maken waarvan ik eerst alle groenten apart dien te marineren, grillen, frituren en blenden, voordat ze uberhaupt de quichevorm van binnen mogen zien. Allemaal erg lekker hoor, maar een eenvoudige preitaart met garnalen is dat ook.
De Ottolenghi-klassiekers die ik wél doordeweeks op het menu durf te zetten, heb ik dan ook vaak enigszins aangepast. ‘Gewoon’ zeezout uit de molen in plaats van maldon-zeezout, eenvoudige rode wijnazijn van AH in plaats van ‘azijn van écht goede kwaliteit’, trostomaten uit de supermarkt in plaats van ‘de best verkrijgbare soort goed rijpe tomaten uit Zuid-Italië’.
En geloof me: zo’n gerecht is dan nog stééds hartstikke lekker. Deze linzensalade is daar een uitstekend voorbeeld van. Van Yotam moet ik bijvoorbeeld altijd vier soorten verse kruiden gebruiken. Maar omdat ik niet altijd plantjes peterselie, dille, tijm én bieslook op het balkon heb staan en niet na één zo’n maaltijd blut wil zijn, neem ik deels gedroogde kruiden. Werkt ook prima.
Natuurlijk, ik begrijp het idee dat kwalitatief goede ingredienten een betere maaltijd maken. Maar ja, de gemiddele (hobby)kok heeft geen oneindige hoeveelheid tijd, geld en keukenkastjes/koelkasten om al dat exotische spul te stallen. Voel je vrij om te variëren met wat je in huis hebt. Tip: soms zijn verse kruiden voor een goede prijs verkrijgbaar op de markt.
Dit gerecht is in feite ontzettend simpel; houd er alleen rekening mee dat de tomaten lang in de oven moeten. Doe dat zodra je thuiskomt, de rest komt dan wel nádat je in de zon hebt gezeten met een glas wijn.
Linzensalade met balsamicotomaatjes uit de oven en gorgonzola
Je hebt nodig (voor 2-3 personen):
- 250 gram Le Puy-linzen (dit zijn ‘harde’ linzen die niet uiteenvallen tijdens het koken; ook wel dupuis-linzen, te koop bij supermarkt/natuurwinkel) Je kunt trouwens ook heel goed linzen in blik gebruiken, dat scheelt tijd
- 5 goed rijpe (tros)tomaten
- 100 gram gorgonzola
- 1 kleine rode ui
- 1 teentje knoflook
- 2 eetlepels rode wijnazijn
- 1-2 eetlepels balsamico-azijn
- 4 eetlepels olijfolie
- ruime theelepel gedroogde tijm
- 3 eetlepels fijngesneden verse (of gedroogde) peterselie
- 2 theelepels gedroogde (of verse) dille
- 2 theelepels gedroogde (of verse) bieslook
- zout en zwarte peper uit de molen
- ciabatta of Turks brood en roomboter voor erbij
1. Begin met de tomaten, die duren het langst. Verwarm de oven voor op 130 graden. Snijd de tomaten in kwarten en leg ze op een met bakpapier beklede bakplaat. Besprenkel ze met de balsamico-azijn en 2 eetlepels olijfolie. Strooi dan de tijm erover. Zet de bakplaat zo’n anderhalf uur in de oven. Doordat de oven op lage temperatuur staat, worden de tomaatjes langzaam zacht en een beetje gedroogd.
2. Nu de linzen. Als je gedroogde linzen gebruikt: zet de linzen op in ruim water en kook ze in ca. 25-30 minuten gaar. Gebruik je linzen in blik, warm ze dan even door in een pannetje.
3. Snijd intussen de rode ui in zo fijn mogelijke halve ringen. Hoe dunner, hoe beter! Doe de ui in een schaaltje en besprenkel met de rode wijnazijn en wat zout. Laat zo minstens 10 minuten staan; hierdoor wordt de ui zacht en zoet.
4. Als de linzen klaar zijn, laat je ze uitlekken. Pers er dan een teentje knoflook boven uit en giet er een flinke scheut (2 eetlepels) olijfolie doorheen. Maal er ook wat zwarte peper boven en meng de rode ui erdoor. (Let even op of je alle azijn wilt toevoegen; ik houd meestal een deel achter, dat kun je altijd later nog toevoegen bij het op smaak brengen.) Laat dit bijna afkoelen.
5. Snijd nu de peterselie fijn – en de andere verse kruiden, als je die gebruikt. Snijd de gorgonzola in blokjes.
6. Als de tomaten klaar zijn, neem je een grote saladeschaal of -kom. Doe het linzen-uimengsel erin en voeg de tomaatjes, gorgonzola en verse kruiden toe. Proef op smaak en voeg eventueel nog zout en peper toe. Dien op met het brood.
Eet smakelijk!
