De Ottolenghi-hype is wel zo’n beetje voorbij, las ik laatst ergens. Waar zijn kookboeken Plenty en Plenty More niet aan te slepen waren, valt de verkoop van het nieuwe NOPI tegen. En toeval of niet, ik zie NOPI inderdaad al een paar weken schijnbaar onaangeroerd op de kookboekentafel liggen bij m’n plaatselijke bieb.
Zelf ben ik ook nog niet in de verleiding gekomen het boek mee te nemen. Misschien is het een kwestie van verzadiging: Yotam Ottolenghi voorziet je in zijn vorige kookboeken al van zo’n berg heerlijke, maar gecompliceerde recepten, dat je voorlopig vooral denkt OK IK SNAP HET DIT WAS GENOEG LAAT ME MAAR EVEN. I don’t need more of his recipes, I’ve already got plenty, zeg maar – om er even een flauwe woordgrap in te gooien.