Over de Italianen wordt wel gezegd dat ze nogal snobistisch zijn als het op eten aan komt. Laat de woorden ‘spaghetti bolognese‘ vallen en ze kijken je aan of je… [Verder lezen]
Tag: tomaat
In de bovenbouw van de middelbare school stonden Susanne en ik regelmatig samen in de keuken. Ik wist toen nog heel weinig van koken af – ik herinner me hoe… [Verder lezen]
Ja jongens, eigenlijk móet je dit gerecht gewoon eten samen met de couscoussalade die ik eerder vandaag postte. Samen vormen de twee een rijke, smaakvolle maaltijd – en absoluut iets… [Verder lezen]
‘Ik heb zin in quiche’, zei B aan de telefoon. Hij stond op het punt om in de trein te stappen na een lange werkdag en ik was thuis aan… [Verder lezen]
Ja hoi eh Suus, kook jij ooit nog wel? Nou, niet zo vaak eerlijk gezegd – maar wel vaker dan ik erover blog, hoor. Zo deed ik in juli een… [Verder lezen]
Een groezelige, uitgeknipte kopie van een krantenknipsel uit 2008 is het, dit recept dat ooit in de Volkskeuken verscheen. Ik bewaar het voorin mijn exemplaar van De studentenkookgids: soep. Net als… [Verder lezen]
Geloof mij jongens: DIT IS LEKKER. Denk PIZZA en denk dan MELANZANE ALLA PARMIGIANA (een van mijn favoriete ovenschotels), bouw er een liefdesbaby van en je hebt werkelijk een fantastische… [Verder lezen]
Meer dan eens kom ik pas halverwege de avond thuis en moet dan nog koken. Omdat een hongerige Suus + eveneens hongerige Tom + vermoeidheid + samen proberen te koken geen goede combinatie is, zorg ik dat er vaak tijdens het koken al iets te knabbelen is.
Maar ja, om nou elke dag een zak chips open te trekken… Daar word je op een gegeven moment ook niet meer blij van (ik niet althans). Op zoek naar lekkere doch makkelijke & enigszins gezonde alternatieve maakte ik laatst eens deze simpele tomatensalade als hapje.
Deze week zijn Tom en ik op vakantie in Zweden. Mijn moeder en stiefvader wonen daar in een prachtig rood houten huisje op het platteland, met daaromheen een grote lap grond met weide,… [Verder lezen]
Ik schreef het maandag al: nu ik in Amsterdam woon en fulltime werk, eet ik veel minder vaak samen met vrienden. Des te meer waardeer ik de dagen dat ’t wel gebeurt. Zoals afgelopen dinsdag, toen ik na mijn werk in de trein naar Leiden stapte voor een eetdate met vriendinnetje I. Haar ken ik al sinds ik in 2009 begon met studeren (ofwel: we go waaaaay back ;)). En hoewel er ook tijden zijn geweest dat we elkaar weinig zagen – zij een jaar in Australië, ik vijf maanden in Taiwan – heeft dat onze vriendschap niet in de weg gestaan.